1.Poznanie procedur awansu

zawodowego (ustawy, rozporządzenia):

1. wszczęcie postępowania -

przedłożenie wniosku

2. przygotowanie planu rozwoju

zawodowego

W dniu 30 sierpnia 2000 roku złożyłem wniosek

o rozpoczęcie stażu na nauczyciela dyplomowanego,

który został przyjęty przez Dyrektora szkoły.

Po analizie własnych potrzeb, możliwości oraz zamierzeń przygotowałem Plan Rozwoju Zawodowego uwzględniając obowiązujące ustawodawstwo oświatowe. W tym celu zapoznałem się z następującymi przepisami prawa:

• Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357, z 1998 r. Nr 106, poz. 688

i Nr 162, poz. 1118 oraz 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19,

poz. 239),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia

3 sierpnia 2000 roku w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz.U. z 2000 r. Nr 70, poz. 825)

W trakcie stażu uwzględniłem również następujące zmiany:
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 maja 2002 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. z 2002 r. Nr 82, poz. 744).
Przy opracowywaniu Planu Rozwoju Zawodowego posłużyłem się komputerowym edytorem tekstu.

3. Uczestnictwo w pracach organów

szkoły.

Uczestniczyłem w spotkaniach szkoleniowych dotyczących planowania rozwoju zawodowego.

Brałem udział w pracach komisji do spraw mierzenia jakości pracy szkoły.

Byłem członkiem Szkolnych Komisji Egzaminacyjnych podczas testów kompetencji kl.VI, również próbnych

( wówczas oceniałem także prace uczniów) .

Byłem szefem zespołu zadaniowego projektu “Festiwal nauki”w ramach programu“Szkoła z klasą” organizowanego przez “Gazetę Wyborczą”.

Aktywnie układała się współpraca z Klasową Radą Rodziców (organizacja, planowanie wydatków klasowych, pomoc w realizacji zadań wychowawczych – wycieczki klasowe, wyjazdy integracyjne).

Pomoc w organizowaniu przez Samorząd Szkolny okresowych dyskotek - andrzejkowych karnawałowych, wiosennych.

Systematycznie współpracowałem z Biblioteką

Szkolną (wypożyczenia,terminy lekcji bibliotecznych, przekazywanie różnych materiałów w skład zbiorów bibliotecznych np. gazetki uczniowskie, opracowania, przewodniki po muzeach, kontrola czytelnictwa przy pomocy komputerowego systemu informatycznego).

Stała współpraca z działem administracyjnym szkoły (np.wyposażenie pracowni polonistycznej, wykonywanie kserokopii, planowanie innych zakupów dla szkoły)

Uczestniczyłem w pracach Komitetu Obchodów XX-lecia Szkoły.

4.Współpraca z innymi organizacjami

i strukturami działającymi ze szkołą.

Systematyczna współpraca poprzez pedagoga szkolnego z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną Nr 5 w Gdańsku (skierowania uczniów kl.V mającyvh trudności w pisaniu i czytaniu lub sprawiających trudności wychowawcze). Współpraca ze Związkiem Ochotniczych Straży Pożarnych przez organizowanie eliminacji szkolnych do “Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy Pożarniczej oraz uczestnictwo podopiecznych w finałach miejskich.

5. Gromadzenie dokumentacji.

Programy, zaświadczenia, różne teksty, zdjęcia, filmy wideo, nagrania magnetofonowe, projekty, zapiski, prezentacje itd. były gromadzone na bieżąco.

1.Obserwacja zajęć innych nauczycieli.

Uwagę moja zwróciły organizowane przez koleżanki imprezy ogólnoszkolne ( Klubu Europejskiego, akademie okolicznościowe z różnych okazji np. 3 Maja, 11 listopada, zakończenia roku szkolnego), wystawy okazjonalne w bibliotece szkolnej i świetlicy, prezentacje komputerowe w programie Power Point.

Doskonałym pomysłem były inscenizacje w języku angielskim i przegląd teatrzyków klasowych organizowanych przez nauczycieli j.angielskiego.

Chcąc poznawać możliwości komputerowe moich uczniów byłem częstym gościem na lekcjach informatyki kl.Va prowadzonych przez kol. Dzięgielewską.

Wspomagałem metodycznie próby klasy Vb przed występem dla rodziców na lekcji kol. Gutowskiej.

2. Wykorzystanie współczesnej

technologii informatycznej.

Wykorzystywałem edytory tekstu oraz programy graficzne do redagowania sprawozdań, testów sprawdzających, przygotowywania plakatów, dyplomów,naklejek okolicznościowych (np. w związku z omawianymi lekturami), list uczniów.Wspomniana wcześniej jednodniówka również wymagała stosowania techniki komputerowej.

Przy redakcji gazetek szkolnych uczniowie na zajeciach mojego koła literackiego pracowali wykorzystując program Word i Paint.

Na moich lekcjach uczniowie korzystali z internetu wyszukując informacje o autorach lektur, przygotowując materiały do wspomnianych projektów. Niektórzy z uczniów mieli możliwość przygotowywania domowych prac pisemnych wydrukowanych z pomocą komputera.

Na godzinie wychowawczej w kl.Va uczniowie próbowali projektować swoje wizytówki do projektowanej klasowej strony www.

Podczas „Festiwalu nauki” zaproponowłem otwarcie „Interstrady” , gdzie uczniowie zwiedzający festiwal mogli zostawić o nim swoje elektroniczne opinie, a potem pograć w ulubione gry.Samodzielnie założyłem własne strony internetowe.

Jedna z nich prezentuje moje publikacje metodyczne.

np. www.profesorek2003.republika.pl .

Naprawiłem uszkodzony zestaw komputerowy, który od roku szkolnego 2003/2004 będzie użytkowany przede wszystkim jako Klasowy Poradnik Języka Polskiego z zainstalowanymi słownikami PWN (języka polskiego, orograficznym, poprawnej polszczyzny, wyrazów obcych), a także encyklopediami multimedialnymi. W swojej pracy korzystam na codzień z zasobów polskich i światowych internetu .

3.Doskonalenie warsztatu i metod pracy

dydaktycznej.

Często stosowałem metodę projektu, oraz wykorzystywałem model pracy zespołowej.Okazały się one niezwykle wydajnymi metodami pracy dającymi pożytek i przyjemność obu podmiotom procesu nauczania. Dawało to też możliwość tak istotnej indywidualizacji nauczania i stosowania różnych kanałów komunikacyjnych. Spełniały one jednocześnie wymóg realizacji ścieżek edukacyjnych.

Ważnym aspektem pracy z uczniami jest jasne wyznaczenie im celów i osiągnięć do jakich mają dążyć.Każde działanie musi dać zadowolenie, a efekt powinien być widoczny. Stąd starałem się o pewien utylitaryzm ich działań. Pieczenie chleba, nagrane słuchowiska, sfilmowane inscenizacje,czytanie przez mikrofon były zawsze ekscytujące.

Dużą uwagę zwróciłem na estetykę sali lekcyjnej.Ciekawe opowiadania, wiersze, gazety, opracowania dotyczące lektur, wykonane kaligramy, kolaże, plakaty, bezbłędnie napisane sprawdziany ortograficzne zawsze znajdowały dosłowne miejsce w sali lekcyjnej.

Praktycznie zrezygnowałem z urzędowego świętowania na klasowych tablicach. Jeśli się pojawiały (3 Maja, Dzień Zaduszny , Święto Niepodległości,Boże Narodzenie i inne) wynikało to że świadomego wyboru i potrzeby dzieci.

Posiadając dodatkową salkę-zaplecze przy głównej sali lekcyjnej mogłem zgromadzić i z łatwością wykorzystywać środki audiowizualne (telewizor, magnetowid, radiomagnetofon z CD, rzutnik pisma, episkop). Swe miejsce znalazły tu również słowniki wypożyczane na lekcji.Także tu przechowuję podręczny księgozbiór oraz inne przydatne pomoce.

1. Zapoznanie się z programem

wychowawczym szkoły i określenie

własnych zadań.

Po zapoznaniu się z założeniami programu wychowawczego szkoły, za najważniejsze uznałem zbudowanie dobrych relacji między uczniami oraz uczniami i nauczycielami. W tym celu organizowane były warsztaty i wycieczki integracyjne dla uczniów klasy V. Przeprowadziłem lekcje wychowawcze dotyczącą problematyki osób niepełnosprawnych wykorzystując książkę „Porozmawiajmy”. Podawałem uczniom sposoby prowadzenia sporów i ich rozwiązywania. Byłem mediatorem w konfliktach między uczniami,nauczycielami i rodzicami.

Uczniowie wzięli udział w warsztatach antynikotynowych.

Uświadamiałem podopiecznym świadomość swoich działań w myśl zasady :”Najpierw pomyśl, potem zrób!”

Moja dbałość o miejsce w którym pracuję, przyniosła podobny model zachowania u wychowanków.

Salę w której mają ze mną lekcje traktują jako bezpieczne i ważne miejsce w szkole.

2. Okreslanie sytuacji rodzinnej

uczniów.

O sytuacji rodzinnej uczniów dowiadywałem się z rozmów z nimi, wywiadów z rodzicami oraz dzięki współpracy z pedagogiem szkolnym, świetlicą terapeutyczną i dyrekcją szkoły.

3. Prowadzenie pedagogizacji rodziców.

Metodykę pracy z rodzicami oparłem na trzech elementach:

1.Wspólnych zebraniach , kiedy omawialiśmy zadaną problematykę dotyczącą wszystkich rodziców (np. zasad pomocy dziecku w nauce).

2 . Spotkaniach indywidualnych , gdzie dogłębnie ocenialiśmy sytuację danego dziecka – jego zwycięstwa i porażki – tzw. wywiadówka twórcza.

3. Okazjonalnych rozmów i korespondencji – w razie potrzeby.

W każdym tygodniu miałem wyznaczoną godzinę lekcyjną na konsultacje z rodzicami.

Starałem się włączać rodziców do pracy na rzecz klasy

(Rada Klasowa, pomoc w organizowaniu uroczystości

klasowych itd.)

4.Realizacja zadań wychowawczych

i opiekuńczych.

Na bieżąco współpracowałem z pedagogiem szkolnym kierując uczniów na badania do poradni psychologiczno-pedagogicznej, przy okazji trudności wychowawczych także z psychologiem i świetlicą terapeutyczną.

Współpracowałem z higienistką szkolną oraz z gabinetem stomatologicznym – badania kontrole dzieci.

Interweniowałem w sprawach dotyczących bezpieczeństwa

uczniów w drodze do szkoły.